بررسی تاثیر تمرینات تعادلی در صبح و بعد از ظهر بر تعادل ایستا و پویای سالمندان

رسیدن به سن سالمندی از عمده ترین پیشرفت های بشر است، ولی طی کهولت سن، تغییراتی در کلیه اعضای بدن رخ می دهد که سبب افزایش اختلال در حفظ تعادل می شود که در این میان چرخه شبانه روزی بی تاثیر نیست. بنابراین، هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات تعادلی در صبح و بعد از ظهر بر تعادل ایستا و پویای سالمندان است.
روش شناسی: در این پژوهش نیمه تجربی 36 نفر سالمند سالم بدون سابقه ورزشی منظم (سن 5.5±68.7 سال، قد8.2±1.6 متر، وزن 8.9±68.4 کیلوگرم) بصورت در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه 12 نفره تمرین صبح و بعد از ظهر و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت هشت هفته تحت تمرینات تعادلی قرار گرفتند. برای ارزیابی تعادل ایستای آزمودنی ها از آزمون تعادل ایستادن تک پا و برای برآورد تعادل پویای آزمودنی ها از آزمون تعادل ستاره و محاسبات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام گردید.
نتایج تحقیق نشان می دهد که اعمال برنامه ی تمرین تعادلی می تواند باعث بهبود تعادل ایستا و پویا در هر دو زمان صبح و بعد از ظهر گردد، همچنین تفاوت معنی داری بین تعادل ایستا و پویای سالمندان در هر دو زمان صبح و بعد از ظهر مشاهده نگردید (0.05p<) به طوریکه تمرینات صبح تاثیر بیشتری بر تعادل ایستا و پویای سالمندان ندارد.
یافته های پژوهش نشان می دهد که تمرینات تعادلی با اعمال اضافه بار بر روی انتقال اطلاعات از طریق سیستم های حسی سه گانه دستگاه عصبی مرکزی (سیستم های بینایی، حسی- عمقی و دهلیزی) باعث بهبود تعادل می شود، همچنین نتایج بیانگر عدم تفاوت در اثربخشی تمرینات تعادلی در زمان های صبح و بعد از ظهر است،لذا به نظر می رسد که می توان از تمرینات تعادلی در زمان های مختلف، به عنوان یک فعالیت موثر در بهبود تعادل سالمندان استفاده کرد.