رشد صنعتی و جرم شواهدی از استان های کشور طی برنامه های سوم و چهارم توسعه

اگرچه در مزایای ایجاد شده در جریان رشد و توسعه صنعتی و به ویژه تاثیر آن بر توسعه اقتصادی تردیدی وجود ندارد، اما این فرایند می تواند زمینه بروز مشکلاتی را نیز فراهم کند. افزایش مهاجرت به شهرها از این موارد است که میتواند احتمال بروز نابسامانی های اجتماعی را افزایش دهد و در مراحلی از توسعه با جایگزینی سرمایه به جای نیروی کار، به بیکاری های گسترده و در نتیجه افزایش ناهنجاری ها و جرائم بیانجامد. بر این اساس و در روند رشد صنعتی این احتمال وجود دارد که جامعه برخلاف انتظار، وارد روند عدم اطمینان ناشی از افزایش وقوع جرم شود. با چنین رویکردی، این مقاله کوشیده است تا تاثیر رشد صنعتی را بر میزان جرائم، به تفکیک استانهای کشور طی دو برنامه سوم و چهارم توسعه مورد بررسی قرار دهد.
رشد صنعتی با تلفیق شاخصهای ده گانه بخش صنعت مورد ارزیابی قرار گرفته و با روش تاپسیس با یکدیگر تلفیق شده اند. این درحالی است که سرقت های نه گانه عادی به عنوان نمودی از جرم مناطق معرفی و مجددا با روش تاپسیس تلفیق شده است. تحلیل رابطه رشد صنعتی بر جرم با تعابیر مذکور و به تفکیک مناطق کشور نیز با استفاده از روش رگرسیونی داده های تلفیقی صورت گرفته است. نتایج این پژوهش نشان دهنده رابطه مثبت و معنیدار رشد صنعتی بر جرم است. بر این اساس اگرچه رشد صنعتی توانسته است مزایایی را برای مناطقی از کشور به ارمغان آورد، اما رابطه مثبت میان صنعتی شدن و جرم نیز لزوم توجه به این موضوع را برای کاهش زیان های احتمالی صنعتی شدن دوچندان میکند. ازاینرو، از نظر سیاستگذاری و براساس نتایج این پژوهش لازم است تا سیاستهای اقتصادی، که رشد صنعتی نیز یکی از آنها محسوب می شود، همواره مسائل امنیتی را نیز مطمح نظر قرار دهد.