اثر دمای پایین و تیمارهای بازدارنده اتیلن روی فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و اتیلن تولیدی در میخک مینیاتوری(Dianthus caryophyllus L.)

پیری یک عامل محدود کننده در بازاریابی اکثر گل ها می باشد و تلاش های قابل ملاحظه ای صورت گرفته است که با استفاده از اعمال تیمارهای مختلف، ماندگاری گل ها را افزایش دهند. بر این اساس آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو رقم میخک مینیاتوری(آراگون و ایرکا)، دو دما (2 و 4 درجه سانتی گراد)، 13 تیمار (تیمار شاهد و غلظت های مختلف بنزیل آدنین، آمینو اکسی استیک اسید و 1- متیل سیکلو پروپان) به منظور بررسی نقش دمای پایین و تیمارهای بازدارنده اتیلن بر عمر گلجایی، میزان اتیلن تولیدی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان به اجرا در آمد. گل-های تیمار شده با آمینو اکسی استیک اسید، بنزیل آدنین و 1- متیل سیکلو پروپان در دو دمای 2 و 4 درجه سانتی گراد انبار گردیدند. بعد از گذشت ده روز انبارداری خشک گل ها به داخل آب مقطر منتقل شدند. طبق نتایج بدست آمده متوسط عمر گلجایی در دمای 2 و 4 درجه سانتی گراد بعد از ده روز انبارداری خشک به ترتیب 15 و 11/5 روز بود. گل های پیش تیمار شده با 0/72 میکرو لیتر در لیتر (6 ساعت) 1-MCP در هر دو دما بیشترین عمر گلجایی را نشان دادند. شرایط دمایی تاثیر معنی داری بر کاهش تولید اتیلن در گل های بریدنی میخک مینیاتوری داشت. بطوریکه میانگین تولید اتیلن در دو دمای 2 و 4 درجه سانتی گراد به ترتیب 2/35 و 4/11 نانو لیتر بر گرم وزن تر در ساعت بود. کمترین اتیلن تولیدی در گل های پیش تیمار شده با 0/72 میکرو لیتر در لیتر (6 ساعت) 1-MCP مشاهده گردید. حداکثر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مربوط به دمای 4 درجه سانتی گراد بود. فعالیت هر سه آنزیم سوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز و پراکسیداز روند افزایشی نشان داد و در روز سوم بیشتر از روز اول نمونه برداری بود. افزایش معنی داری در فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و پراکسیداز در گل های تیمار شده با 1- متیل سیکلو پروپان مشاهده شد..