اثر محیط کشت و تنظیم کننده های رشد بر ریزازدیادی پایه گزیلا 6

این مطالعه با هدف بررسی اثر محیط کشت و تنظیم کننده های رشد گیاهی بر سرعت پرآوری، ریشه زایی و سازگاری پایه گزیلا 6 طی سال 1390-91، در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی انجام گرفت. از شش نوع محیط کشت شامل MS، WPM و DKW در دو حالت جامد و مایع (محیط مایع به همراه پرلیت) و تنظیم کننده های رشد TDZ و BAP در غلظت های صفر، یک و دو میلی گرم در لیتر به همراه 0/1 میلی گرم در لیتر IBA در مرحله پرآوری و محیط های ذکرشده به همراهIBA در غلظت های صفر، یک، دو و سه میلی گرم در لیتر، در مرحله ریشه زایی استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین تعداد و طول شاخه به ترتیب به مقدار 6/48 شاخه و 3/14 سانتی متر در محیط WPM جامد دارای دو میلی گرم در لیتر BAP و محیط MSمایع با یک میلی گرم در لیتر TDZ و بیشترین درصد ریشه زایی و طول ریشه به مقدار 93/90 درصد و 11/76 سانتی متر، در محیط MS مایع دارای دو میلی گرم در لیتر IBA به دست آمد. با اینکه کاربرد محیط های کشت مایع در میانگین کلی به سازگاری بهتر گیاهچه ها منجر شد، بیشترین درصد بقای گیاهچه (91/80 درصد) در محیط WPMجامد با دو میلی گرم در لیتر IBA به دست آمد.