ارزیابی تغذیه ای بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان الزهرا در اصفهان در سال 1390

سوء تغذیه از عوامل مهمی است که مدت بستری در بیمارستان را افزایش می دهد، از طرفی تغذیه مناسب، نتایج بالینی بیماران بدحال را بهبود می بخشد. با توجه به انجام ارزیابی های اندک در این زمینه، در این مقاله بر آنیم تا به ارزیابی شاخص های آنتروپومتریک و بیوشیمیایی بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه بپردازیم.
این مطالعه بر روی 100 بیمار بستری در بخش مراقبت ویژه بیمارستان الزهرا در اصفهان انجام شد. اندازه گیری ها شامل قد، وزن، انرژی دریافتی، انرژی مورد نیاز فرد و همچنین اندازه گیری محیط میانه ی دور بازو و دمای بدن بود. شاخص های های بیوشیمیایی نیز دو مرتبه اندازه گیری شده اند. شاخص های کیفی اندازه گیری شده شامل نوع بیماری، عفونت، زخم بستر، تهویه و نوع تغذیه ی بیمار بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 صورت گرفته است.
یافته ها و انرژی دریافتی در 61 % در این بیماران کمتر از انرژی مورد نیاز آنها می باشد و تنها 39 % از آنها انرژی کافی را دریافت کرده اند. سطح سرمی پتاسیم، فسفرو میزان آلبومین سرم در محدوده ی طبیعی و میانگین کراتینین بالاتر از محدوده ی طبیعی قرار داشت. میزان دور بازو در 69% بیماران نسبت به اندازه گیری روز اولشان کاهش یافت. بیشترین نوع تغذیه در بیماران مربوط به تغذیه با گاواژ بود (54 %). 77% از بیماران در روز هفتم نمونه گیری مقادیر آلبومین کمتر از نرمال داشته اند اصلی ترین علت بستری شدن، انواع جراحی بخصوص جراحی پس از سوانح مانند حوادث رانندگی بوده است.
بیماران بستری در بخش ICU در معرض سوء تغذیه بیمارستانی می باشند و نیازمند مراقبت های ویژه تغذیه ای هستند