تاثیر فعالیت ورزشی بر پرخاشگری دانش آموزان با ناتوانی هوشی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر فعالیت ورزشی بر پرخاشگری دانش آموزان با ناتوانی هوشی انجام شد.
روش پژوهش، آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهٔ آماری این پژوهش همهٔ دانش آموزان با ناتوانی هوشی شهر سدهٔ استان فارس در سال تحصیلی 92-91 بودند که از بین آن ها نمونه ای به حجم 26 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند؛ به طوری که هر گروه 13 نفر بود. از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش فعالیت ورزشی در 24 جلسه دریافت کردند. در حالی که به گروه کنترل این مداخله ارائه نشد و در پایان برای هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. برای سنجش پرخاشگری از پرسشنامهٔ پرخاشگری قزل سفلو (1388) استفاده شد.
تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمرات پرخاشگری و خرده مقیاس های آن (پرخاشگری کلامی به خود، پرخاشگری غیرکلامی به خود و پرخاشگری کلامی به غیر خود) در گروه آزمایش به طور معنا داری کاهش یافته است (0٫001>p).
یافته ها بیانگر تاثیر فعالیت ورزشی بر پرخاشگری دانش آموزان با ناتوانی هوشی بود. بنابراین پیشنهاد می شود با طراحی و اجرای فعالیت ورزشی جهت بهبود پرخاشگری دانش آموزان با ناتوانی هوشی اقدام شود.