بررسی همبستگی تعلق و اعتماد سازمانی با ویژگی های حیطه عملکرد پرستاران در بیمارستان های شهر تهران

نیروی انسانی به عنوان مهم ترین درون داد در هر سازمانی هست. باوجود اهمیت این موضوع در ارگان هایی مانند بیمارستان، مطالعات اندکی به بررسی آن پرداخته اند. مطالعه حاضر با تعیین همبستگی تعلق و اعتماد سازمانی با ویژگی های حیطه عملکرد پرستاران در بیمارستان های شهر تهران انجام شد.
در این مطالعه توصیفی-همبستگی 200 نفر از رده های مدیریتی پرستاران بر اساس جدول مورگان انتخاب و به صورت تصادفی ساده شرکت داده شدند. جهت جمع آوری داده ها از 2 پرسشنامه ها شامل «پرسشنامه ممیزی اعتماد و محصورشده طراحی شده توسط مرکز آموزش»“Trust and Closure Audit Questionnaire created by Learning Center” و «سنجش ویژگی های سازمانی بیمارستان ها: شاخص کار پرستاری بازنگری شده”Measuring Organizational Traits of Hospitals: The revised Nursing Work Index” استفاده شد. روایی محتوا و صوری پرسشنامه ها به روش کیفی توسط 10 نفر از مدرسین و خبرگان تایید و پایایی با آلفای کرونباخ بالای 90 /0 برآورد گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزیه وتحلیل گردید.
نتایج حاکی از آن است که تعلق و اعتماد سازمانی در سطح به نسبت بالا در حدود 2/51 و ویژگی های حیطه عملکرد پرستاری و ابعاد آن در سطح به نسبت پایین تری در حدود 30/2 قرار دارد. بین تعلق و اعتماد سازمانی و ویژگی های حیطه پرستاری و همه ابعاد آن (P<0.05، r=0.474) به جز بعد رابطه کاری (P>0.05، r=-0.020) رابطه خطی مستقیم وجود دارد.
بین تعلق و اعتماد سازمانی و ویژگی های حیطه عملکرد پرستاری و نیز بین ویژگی های حیطه عملکرد پرستاری و همه ی ابعاد مربوط به تعلق و اعتماد سازمانی همبستگی مستقیم وجود دارد. لذا مدیران بیمارستانی می توانند با ارتقای تعلق و اعتماد سازمانی و ویژگی های حیطه عملکرد پرستاری، موجبات ارتقای عملکرد پرستاران و درنهایت گامی مثبت در ارتقای کیفیت و مراقبت ایمن را فراهم آورند.