مکان یابی بیمارستان ها با استفاده از مدل تلفیقی خطی وزن دار (WLC) در محیط GIS در شهر اردبیل

موقعیت بیمارستان ها نسبت به سایر کاربری های شهری به ویژه شبکه معابر از یک طرف و تراکم جمعیتی از سوی دیگر در آرامش روحی- جسمی ساکنین شهری نقش مهمی دارد. بعلاوه، تعیین شعاع عملکردی و حوزه نفوذ بیمارستان ها می تواند در تعیین مکان بهینه برای این نوع کاربری موثر باشد. بنابرین این پژوهش در پی آن است که ضمن ارائه ارزیابی مکانی بیمارستان های موجود، بهترین مکان ها برای استقرار آن ها را در سطح شهر مشخص نماید.
متدولوژی تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد که در مرحله اول موقعیت مکانی بیمارستان های موجود و در مرحله دوم مناطقی که (با توجه به معیارهای که برای مکان یابی بیمارستان مطرح است) دارای نیاز به بیمارستان هستند؛ با استفاده از مدل تلفیقی خطی وزن دار WLC و نرم افزار ARCGIS مشخص شده است. با توجه به تعداد معیارهای دخیل در مکان یابی بهینه بیمارستان ها در مقاله حاضر سعی شده است تلفیقی از قابلیت های GIS و مدل WLC در ارائه الگوی مناسب مکان گزینی این مراکز مورد آزمون قرار گیرد.
نتایج تحقیق نشان می دهد که مکان یابی بیمارستان های موجود در شهر اردبیل از فرایندی منطقی و علمی تبعیت ننموده است. تجمع بسیار زیاد این فضاها در مرکز و جنوب غربی شهر منجر به مشکلات متعددی در این بخش از شهر شده و کمبود این کاربری در سایر مناطق را سبب شده است.
نتیجه کلی بیان می دارد درصورت احداث مراکز بیمارستانی مناطق دانش آباد، کارشناسان، اسلام آباد و گلستان در اولویت های نخست، مناطق یوسف آباد، سلمان آباد، جوادیه، عباسیه و زینبیه در اولویت دوم و در نهایت مناطق شهید رجایی و سید آباد در اولویت های بعدی قرار می گیرند. در نهایت بررسی مناطق اولویت دار در خروجی نهایی حاصل از مدل WLC نشان داد که این مناطق منصف به شرایط مطلوب از نظر معیارهای تعیین شده هستند. این امر نشانگر توانمندی های این فنون و ابزارها در نقش آفرینی به عنوان سیستم پشتیبان تصمیم گیری (DSS) برای انتخاب گزینه های مناسب است.