مقایسه سیستم های مغزی رفتاری در نوجوانان عادی و بزهکار

بزهکاری یک پدیده اجتماعی در حال گسترش است که به شکل های مختلف در جامعه رخ می دهد. بنابرین توجه به این پدیده از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این راستا هدف پژوهش حاضر مقایسه سیستم های مغزی رفتاری در نوجوانان عادی و بزهکار شهر اردبیل می باشد.
این مطالعه از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی نوجوانان شهر اردبیل در سال 1392 می باشد (28170 =N). نمونه گیری این پژوهش به صورت تصادفی سیستماتیک بود و با این روش 120 نفر (60 نوجوان بزهکار و 60 نوجوان عادی) انتخاب شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه سیستم های مغزی رفتاری گری ویلسون جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از تحلیل واریانس چند متغییره (MANOVA) و تحلیل رگرسیون و با بهره گیری از نرم افزارSPSS تجزیه و تحلیل شد.
نتایج این بررسی نشان داد سیستم اجتناب فعال، سیستم اجتناب منفعل، سیستم اجتناب خاموشی و سیستم ستیز در نوجوانان عادی و بزهکار متفاوت می باشد (0/001< p) اما بین سیستم روی آوری و سیستم گریز در بین نوجوانان عادی و بزهکار تفاوت معنی داری به دست نیامد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد حدود 27 درصد واریانس های بزهکاری را در نوجوانان متغیرهای سیستم های مغزی رفتاری تبیین می کنند. با توجه به مقادیر بتا، سیستم اجتناب فعال و سیستم ستیز به صورت مثبت و سیستم اجتناب منفعل به صورت منفی بزهکاری را در نوجوانان پیش بینی می کند.
این یافته ها بیان می کند که سیستم های مغزی رفتاری از متغیرهای تاثیرگذار بر بزهکاری نوجوانان می باشد. بر این اساس آموزش های روانشناختی می تواند در جهت تعدیل ویژگی های شخصیتی و همچنین بزهکاری نوجوانان استفاده شود.