بررسی الگوی پلاسمیدی و مقاومت آنتی بیوتیکی اشریشیاکلی جدا شده از عفونت ادراری بیماران سرپایی

اشریشیا کلی شایعترین ارگانیسم عامل عفونت مجاری ادراری(UTI) میباشد و UTI ناشی از ایزوله های اشریشیا کلی مقاوم به آنتی بیوتیکها در حال افزایش است. بسیاری از ژنهای مقاومت آنتی بیوتیکی به وسیله پلاسمیدها کد می شوند. در این مطالعه محتوای پلاسمیدی ایزوله های اشریشیا کلی جدا شده از عفونتهای ادراری بررسی شد.
تعداد 200 ایزوله اشریشیا کلی از نمونه ادرار بیماران سرپایی مبتلا به UTI با استفاده از کشت و تستهای بیوشیمیایی جدا شدند. حساسیت آنتی بیوتیکی آنها با روش دیسک دیفیوژن تعیین شد و تولید ESBL با روش دبل دیسک مشخص گردید. پلاسمید آنها با استفاده از کیت استخراج و پلاسمیدهای جدا شده با دو آنزیم HindIII و BamH1 هضم آنزیمی شدند و الگوی پلاسمیدها و اندازه آنها با الکتروفورز و مارکرهای DNA مشخص گردید.
کل 200 جدایه اشریشیا کلی به ایمی پنم حساس بودند در حالی که 7/ 80 درصد از جدایه ها نسبت به آمپی سیلین مقاومت نشان دادند. مقاومت در برابر کوتریموکسازول، سیپروفلوکساسین، توبرامایسین و آزترونام به ترتیب 49/ 57، 99/ 36، 35/ 23 و 5/ 22 درصد بود. تعداد 166 جدایه(83%) حاوی پلاسمید بودند که اندازه آنها غالبا«در محدوده 15 تا Kb24 بود.
نتایج نشانگر مقاومت آنتی بیوتیکی بالای ایزوله های اشریشیا کلی است و بین وجود پلاسمید و داشتن ESBL یک ارتباط قوی مشاهده شد، که بیانگر نقش پلاسمید در ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی به گروه های مختلف آنتی بیوتیکی بخصوص سفالوسپورینها در این باکتری می باشد. همچنین وجود شباهت در الگوی پلاسمیدی ایزوله ها به نحوی بیانگر انتقال و گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی است.