تاثیر توانبخشی جنسی بر کیفیت زندگی (جنسی) بیماران تحت درمان همودیالیز مراجعه کننده به مرکز دیالیز بیمارستان لبافی نژاد

مشکلات جنسی بیماران دیالیزی یکی از مهمترین عوامل موثر بر کیفیت زندگی این افراد و خانواده های آنها می باشد. انجام اقدامات لازم به منظور بر طرف کردن آنها گامی موثر در جهت ارتقای کیفت زندگی این بیماران خواهد بود. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر توانبخشی جنسی بر کیفیت زندگی (جنسی) بیماران تحت درمان همودیالیز انجام شد.
این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی دو گروهی، قبل و بعد بر روی 40 مددجوی تحت درمان همودیالیز انجام شد. نمونه ها به روش نمونه های در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و آزمون تخصیص داده شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی مردان (SQOL-M) و پرسشنامه کیفیت جنسی زنان(SQOL-F) بود. مداخله مشتمل بر مداخله چهار سطحی آنون ((PLISST که شامل: 1- اجازه(Permission) 2-اطلاعات محدود(Limited Information)-3پیشنهادات ویژه (Specific Suggestion)4- درمان های اختصاصی تر و ارجاع Intensive Therapy)).کیفیت زندگی جنسی در دو مرحله اندازه گیری شد و با استفاده از روش های آماری کای دو، من ویتنی،t مستقل و آنالیز واریانس با اندازه گیری های تکراری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
تفاوت معنی داری بین میانگین امتیاز کل کیفیت زندگی جنسی قبل از مداخله، بین دو گروه آزمون و شاهد مشاهده نشد(05/0p>). این در حالی است که بعد ازمداخله تفاوت معنی داری در میانگین کیفیت زندگی جنسی دو گروه مشاهده شد(05/0p<).
نتیجه نهایی: اجرای توانبخشی جنسی در بهبود کیفیت زندگی (جنسی) بیماران دیالیزی موثر می باشد، لذا به کار گیری این روش غیر دارویی وآموزشی می تواند مفید بوده و به عنوان یک روش موثر، جهت حل مشکلات جنسی بیماران دیالیزی و توانمندسازی آنان بکار گرفته شود.