مقایسه میزان آهن ذخیره شده در کبد و قلب بیماران β تالاسمی ماژور تحت درمان با دو داروی آهن زدای دفروکسامین و دفرازیروکس با استفاده از MRI T2

تزریق خون باعث عوارض بسیاری در بیماران β تالاسمی ماژور می شود. در این مطالعه میزان آهن ذخیره شده در کبد و قلب اندازه گیری شده به وسیله MRI T2* در بیماران تحت درمان با داروی آهن زدای دفروکسامین و دفرازیروکس با هم مقایسه شدند.
در یک مطالعه تجربی، 52 بیمار β تالاسمی ماژور که حداقل از دو سال قبل تحت درمان با دفروکسامین یا دفرازیروکس بودند، وارد مطالعه شدند. در بیماران، MRI T2* قلب و کبد انجام شد و اضافه بار آهن قلب و کبد بیماران با هم مقایسه شد. داده ها توسط نرم افزار 5/ 11 SPSS و آزمایش های آماری من ویتنی یو و ضریب همبستگی اسپیرمن تحلیل گردید.
23 بیمار زن و 29 بیمار مرد بودند. میانگین سن گروه استفاده کننده از دفروکسامین 1/ 7 ± 7/ 17 سال و گروه دفرازیروکس 3/ 7 ± 5/ 16 سال بود. میانگین مقدار فریتین در گروه دفروکسامین ng/mL 2037.63 ± 2857.57 و در گروه دفرازیروکس ng/mL 1789/18 ± 2067/42بود. میزان دریافت خون در بیماران mL/kg 150 تا 180 بود. میانگین زمان آسایش گزارش شده در MRI T2* کبد در گروه دفروکسامین 07/ 2 ± 29/ 3 میلی ثانیه و در گروه دفرازیروکس 39/ 10 ± 37/ 3 میلی ثانیه بود. میانگین زمان آسایش در MRI T2* قلب بیماران تحت درمان با دفروکسامین و دفرازیروکس به ترتیب 67/ 25 ± 73/ 10 و 27/ 10 ± 1/ 29 میلی ثانیه بود.
دفرازیروکس نسبت به دفروکسامین تا حدودی در کاهش آهن کبد و قلب تاثیر بیشتری دارد. هم چنین تاثیر دفرازیروکس در کاهش آهن قلب نسبت به کبد بیشتر است.