عوامل موثر در ابتلا به لوسمی در کودکان مراجعه کننده به بیمارستان امیر کبیر اراک

لوسمی یکی از علل اصلی مرگ در بین کودکان بشمار می آید که به تغییرات غیر طبیعی سلول های خونی مغز استخوان همراه با رشد فزاینده در تعداد سلول های خونی غیر طبیعی و تکثیر بی رویه گلبول های سفید نارس خون گفته می شود. هدف از این مطالعه بررسی عوامل خطر موثر در ابتلا به لوسمی در کودکان زیر 14 سال می باشد.

در این مطالعه مورد شاهدی گروه مورد شامل تمامی کودکان زیر 14 سال مبتلا به لوسمی لنفوئیدی و میلوئیدی حاد مراجعه کننده به بیمارستان امیرکبیر اراک طی سالهای 91-1385 بوده و گروه شاهد نمونه ای تصادفی از کودکان زیر 14 سال مراجعه کننده به بخش های سرپایی بیمارستان ولیعصر (عج) اراک بودند. اطلاعات جمع آوری شده در چک لیست تهیه شده توسط محق وارد گردید و برای تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 استفاده شد و سطح معنی داری کمتر از 05/ 0 در نظر گرفته شد.

از 72 کودک مورد بررسی 46 درصد دختر و 54 درصد پسر بودند، سن بیماران در زمان تشخیص 8/ 3±8/ 6 بود. 9/ 81 درصد مبتلا به نوع به لوسمی لنفوئیدی حاد و 1/ 18 درصد مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد بودند. درد اندام (65 درصد)، رنگ پریدگی (5/ 32 درصد) و بی حالی (30 درصد) بیشترین فراوانی را در بین علایم بیماری داشتند. ابتلا به لوسمی با سن، تغذیه با شیر مادر، تعداد گلبول های سفید، پلاکت و هموگلوبین ارتباط معنی دار نشان داد.

یافته های مطالعه نشان داد که سن بالا، تغذیه کم با شیر مادر، تعداد گلبول های سفید، پلاکت و هموگلوبین با ابتلا به لوسمی در کودکان ارتباط دارد بنابراین توصیه می شود بیشتر روش های تشخیصی در این گروه ها متمرکز شود.