میزان به کارگیری راهکارهای درک مطلب شنیداری در بین غیر فارسی زبانان: مطالعه ی موردی فارسی آموزان دوره ی پیش دانشگاهی

مقاله ی حاضر مربوط به درک مطلب شنیداری آکادمیک تعداد 59 نفر از دانشجویان خارجی دختر و پسر سطوح متوسط و متوسط به بالا از ملیت های مختلف را بررسی می کند. این دانشجویان کلاس های پیش دانشگاهی مرکز زبان فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین را در زمستان 2011 گذرانده بودند. موضوعات مورد بحث در مقاله شامل بررسی ماهیت راه کار های درک مطلب شنیداری و تنوع استفاده از این راه کار ها و میزان پیش بینی این راه کار ها به عنوان شاخص مهارت شنیداری آکادمیک فارسی آموزان خارجی است. بر اساس یافته های یک پژوهش پیمایشی سه بخشی به زبان فارسی، مشخص شد که در کلاس های یکسان، زبان آموزان قوی تر بواسطه ی سطح شنیداری بالاتر از همپاهای ضعیف تر خود بهتر عمل می کردند. هم چنین مشخص شد که اگرچه همه ی زبان آموزان از انواع راه کار ها استفاده می کردند اما دانشجویان سطح بالاتر مهارت بیشتری را در به کارگیری چهار راه کار شنیداری مورد نظر به نمایش گذاشتند؛ با این حال در مورد مهارت فراشناختی عمل کرد ضعیف تری داشتند. از طرفی، زبان آموزان قوی تر در استفاده از راه کار هایی مثل یادداشت برداری، خلاصه برداری از نکات مهم، سخنرانی های کلاسی و درک نکات کلیدی که در کسب موفقیت دانشگاهی بسیار مهم اند، ضعیف تر از انتظار عمل کردند. علاوه بر این طبق یافته ها، راه کار های شناختی، اجتماعی- عاطفی، فراشناختی و حافظه به ترتیب از قابلیت پیش بینی بیشتری برخوردار بودند. پژوهشگر با تکیه بر یافته های به دست آمده، علاوه بر ارایه ی پیشنهاداتی در زمینه آموزش زبان فارسی، بر این مساله ی تاکید می کند که مراکز زبان فارسی در ایران باید راهکارهای درستی را درخصوص تقویت مهارت شنیداری آکادمیک دانشجویان خارجی اتخاذ کنند.