بررسی ارتباط بین اندکس های پلاکتی با وسعت بیماری عروق کرونر در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب

بیماری عروق کرونر، شایع ترین بیماری قلبی و شایع ترین علت منجر به مرگ در سراسر دنیا است. به نظر می رسد واکنش پذیری بیش از حد پلاکت ها و فعال شدن آنها در حوادث حاد کرونری نقش علت گونه داشته باشد. با استفاده از شمارشگرهای اتوماتیک، تعداد پلاکت ها و اندکس های حجمی پلاکتی به طور روتین در آزمایشگاه ها در دسترس می باشد و مقادیر آنها منعکس کننده میزان تحرک و تولید پلاکت ها می باشد. لذا هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات اندکس-های پلاکتی در شدت های مختلف درگیری عروق کرونر و تلاش برای یافتن یک ارتباط بالینی و پاتولوژیک است.
مطالعه بر روی 201 بیمار با تشخیص بیماری عروق کرونرکه تحت آنژیوگرافی قرار گرفتند انجام شد. بیماران به سه گروه آنژین پایدار، آنژین ناپایدار و انفارکتوس حاد تقسیم و سپس اندکس های پلاکتی شامل تعداد پلاکت(PC)، میانگین حجمی پلاکت(MPV)، توزیع پلاکتی (PDW) و پلاتوکریت(PCT)، درآنها براساس وسعت بیماری کرونربادو روش نمره دهی مشاهده ای و SYNTAX بررسی شد.
میانگین سنی بیماران 57 سال بود و 65 درصد مرد بودند. میانگین MPV وPDW درگروه های مورد مطالعه نسبت به گروه کنترل بالاتر بود(04/ 0= P و03/ 0=P). در گروه انفارکتوس، PDW در بیماران با درگیری سه رگ به طور معناداری بالاتر از بیماران با درگیری یک رگ بود(04/ 0=P).البته دیابت هم در بروز این تفاوت تاثیر معناداری داشت(01/ 0= P).
در این مطالعه PDW با شدت بیماری عروق کرونر در ارتباط بود، ولیبین سایر اندکس ها و شدت بیماری ارتباطی یافت نشد.