بررسی خصوصیات دموگرافیک، علائم بالینی و یافته های آزمایشگاهی بیماران مبتلا به تب مالت بستری در بیمارستان های کرمانشاه

تب مالت یکی از بیماری های مشترک بین انسان و دام است. این بیماری در کشورهای خاورمیانه و از جمله ایران شایع است. هدف این مطالعه بررسی خصوصیات دموگرافیک، عالئم بالینی و یافته های آزمایشگاهی در بیماران مبتلا به تب مالت بستری در بیمارستان های کرمانشاه در طی سالهای 1390-1385 بود در یک مطالعه توصیفی مقطعی و گذشته نگر، پرونده 305 بیمار با تشخیص تب مالت بستری در بیمارستانهای امام رضا (ع) و امام خمینی (ره) کرمانشاه از نظر فاکتورهای دموگرافیک، علائم بالینی و یافته های آزمایشگاهی طی دوره 5 ساله 90-1385 مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شد. از 305 بیمار مورد بررسی، 163 بیمار (53/4%) مرد بودند. میانگین سنی بیماران 36/66 سال بود و بیشترین موارد بیماری در محدوده ی سنی 20 -11 سال (20/3%) مشاهده شد. بیشترین فصل شیوع بیماری، فصل های تابستان و بهار بود (64/1%). % 16/1 % از بیماران سابقه تماس با حیوانات یا مصرف محصوالت لبنی غیر پاستوریزه داشتند. از نظر شغلی، زنان خانه دار بیشترین موارد بیماری را نشان دادند (37/1%). شایع ترین عالیم بالینی بیماران درد استخوان، مفاصل و عضلات بود(81%). از نظر نتایج تست های سرولوژیک، اکثریت بیماران تست رایت با تیتر مساوی 1/80 و بیشتر (93/4%) و تست 2ME با تیتر مساوی 1/40 و بیشتر (88/2%) را نشان دادند. انجام برنامه های آموزشی و اقدامات پیشگیرانه برای کاهش تبعات اقتصادی و اجتماعی بیماری تب مالت ضروری است.