اثر تنش خشکی و روش کاشت بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی دو رقم نخود (Cicer arietinum L.)

به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی در مراحل مختلف رشد و روش کاشت بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی دو رقم نخود ‘آرمان’ و ‘آزاد’، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1390 انجام گرفت. فاکتور اصلی تنش خشکی (آبیاری کاملI=1، قطع آبیاری در زمان گلدهی I=2 و قطع آبیاری در دو هفته پس از سبز شدن I=3) و فاکتور فرعی شامل ترکیبی از دو رقم نخود (‘آرمان’ و ‘آزاد’) و روش کاشت (کرتی، درون جوی و روی پشته) بود. نتایج نشان داد که شاخص سطح برگ، هدایت روزنه ای، سرعت فتوسنتز، مقدار کلروفیل a و b و کلروفیل کل تحت تاثیر تنش خشکی کاهش و مقدار پرولین افزایش یافت. رقم ‘آزاد’در مقایسه با رقم ‘آرمان’ دارای شاخص سطح برگ، هدایت روزنه ای، سرعت فتوسنتز و کلروفیل بیشتری بود. بیشترین میزان فتوسنتز در تیمار آبیاری کامل (09/ 16 میکرومول بر متر مربع بر ثانیه) به دست آمد و با اعمال تنش آبی در مرحله دو هفته پس از سبز شدن و گلدهی، فتوسنتز به ترتیب 79/ 25 و 23 /14 درصد کاهش یافت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که رقم ‘آزاد’ و کاشت روی پشته به دلیل سرعت فتوسنتز بیشتر و کاهش کمتر هدایت روزنه ای، عملکرد بیشتری دارند و در منطقه مورد مطالعه قابل توصیه اند.