مقایسه اثر اسپری لیدوکایین روی تیغه لارنگوسکوپ با لیدوکایین داخل وریدی بر پاسخ های قلبی- عروقی به لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل تراشه

انتوباسیون داخل نای تکنیکی تهاجمی است که با عوارض شدید قلبی- عروقی همراه است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه اثر اسپری لیدوکایین10% روی تیغه لارنگوسکوپ با لیدوکایین وریدی بر پاسخ های قلبی- عروقی به لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل تراشه در بیماران جراحی انتخابی بود.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی که در سال 1392 انجام شد، 90 بیمار کاندید عمل جراحی انتخابی در بیمارستان های گناباد به صورت تصادفی به سه گروه کنترل (هیچ دارویی)، لیدوکایین وریدی (سه دقیقه قبل از لارنگوسکوپی) و اسپری لیدوکایین10% (بلافاصله قبل از لارنگوسکوپی) تقسیم شدند. تعداد نبض و فشار خون (سیستول، دیاستول و متوسط شریانی) قبل، بلافاصله، یک، سه و پنج دقیقه بعد از لارنگوسکوپی اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS 20 و آزمون های آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات و آزمون تعقیبی توکی انجام گرفت.
بین دو گروه کنترل و لیدوکائین وریدی و کنترل با لیدوکائین 10% تفاوت معنی داری در فشار خون سیستولی، دیاستولی و فشار متوسط شریانی مشاهده شد (001/0p<). دو گروه وریدی و اسپری در هیچ یک از سه متغیر تفاوت معنی داری نداشتند. بین سه گروه از نظر تعداد ضربان قلب تفاوت معنی داری وجود نداشت (16/ 0=p).
تجویز اسپری لیدوکایین10% روی تیغه لارنگوسکوپ در مقایسه با لیدوکایین وریدی باعث ثبات بهتر فشار خون بعد از لارنگوسکوپی می شود، ولی بر ضربان قلب موثر نیست.