تاثیر عصاره هیدروالکلی غلاف میوه کهورک بر هیستوپاتولوژی و میزان مالون دی آلدئید کبد در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

دیابت اختلال آندوکرینی شایعی است که باعث هیپرلیپیدمی و هیپرگلیسمی می شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر عصاره غلاف میوه کهورک بر هیستوپاتولوژی کبد و غلظت مالون دی آلدئید بافت کبد در موش های صحرایی دیابتی بود.
45 سر موش صحرایی نر ویستار (300-200گرم) به سه گروه شاهد، دیابتی و دیابتی تحت درمان تقسیم شدند. دیابت نوع یک با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (42میلی گرم بر کیلوگرم) القا شد. یک هفته پس از دیابتی شدن، عصاره غلاف کهورک (300میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) به مدت 30 روز به صورت گاواژ به موش های گروه دیابتی تحت تیمار خورانده شد. تغییرات هیستوپاتولوژیک کبد با رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. همچنین میزان مالون دی آلدئید بافت کبد براساس واکنش تیوباربیتوریک اسید اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری T استیودنت و آزمون مجموع رتبه ای من- ویتنی بررسی شدند.
تیمار با عصاره کهورک، غلظت مالون دی آلدئید بافت کبد را در گروه دیابتی تحت تیمار در مقایسه با گروه دیابتی به طور معنی داری کاهش داد (p<0.05). تورم و واکوئوله شدن هپاتوسیت ها همراه با نامنظم شدن هپاتیک کوردها و باریک شدن سینوزوئیدها در گروه دیابتی مشاهده شد. همه علایم مذکور در گروه دیابتی تحت درمان بهبود داشت.
عصاره غلاف میوه کهورک می تواند غلظت مالون دی آلدئید را به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی در بافت کبد کاهش دهد و از آسیب کبدی ناشی از دیابت جلوگیری کند.