کیفیت زندگی بیماران مبتلا به استرابیسم قبل و بعد از عمل جراحی

سنجش بالینی کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به استرابیسم قبل و پس از جراحی استرابیسم.
روش پژوهش: در این مطالعه، 122 بیمار با سن بیش از 14 سال مبتلا به استرابیسم و کاندید عمل جراحی به عنوان گروه آزمون جهت شرکت در مطالعه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی (Short Form-36) و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران استرابیسم (Adult Strabismus 20) جمع آوری شد. تغییر در نمرات روانی و عملکردی به عنوان تفاوت در نمرات به دست آمده در ارزیابی قبل و بعد از عمل محاسبه گردید.
در تمامی بیماران مورد مطالعه، در معاینه سه ماه و شش ماه پس از عمل جراحی استرابیسم، هم راستایی چشم ها به طور موفقیت آمیزی حاصل شد. موفقیت بر اساس معیار بالینی تعریف گردید (میزان انحراف باقی مانده کم تر از 8 پریزم دیوپتر). افزیش سطح تحصیلات و داشتن شغل باعث بهبودی نمرات کیفیت زندگی به گونه معنی دار از نظر آماری گردید. نتایج حاصل شده بیانگر افزایش در هر دو نمرات روانی از 50.9 به 80.8 و مقیاس عملکردی از 50.6 به 81.8 بود. اختلاف معنی داری بین مولفه های کیفیت زندگی بیماران با نوع و میزان انحراف چشم آن ها وجود نداشت.
نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که عمل جراحی در ارتقا سطح کیفیت زندگی بیماران موثر است. در تمام بیماران مبتلا به استرابیسم بهبودی در نمرات روانی و عملکردی به دنبال عمل جراحی مشاهده گردید. بنابراین ارزیابی کیفیت زندگی بیماران در زمان گزارش نتایج جراحی استرابیسم در کارآزمایی های بالینی ضروری به نظر می رسد و هم چنین می تواند از نظر بالینی کمک کننده باشد.