بررسی تاثیر گرایش به بازار مدیران بر کسب مزیت رقابتی در چارچوب ابعاد هوشمندی رقابتی و عوامل سازمانی

افزایش تعدد عوامل تعیین کننده موفقیت در بازار، حضور و ظهور رقبای قدرتمند و تازه وارد متعدد، تغییر مداوم سلایق مشتریان و افزایش سطح انتظارات آن ها، شرکت های تجاری را با مخاطرات عمیقی روبرو کرده است. بنابراین امروزه داشتن توان رقابتی اساس بقای شرکت هاست. هدف این تحقیق بررسی سازوکار تاثیر گرایش به بازار مدیران شرکتهای صنعتی بر کسب مزیت رقابتی با تاکید بر نقش میانجی متغیر های هوشمندی رقابتی و عوامل کانونی سازمان(ساختار، فرهنگ و فرایند) است. جامعه ی آماری این تحقیق شامل 113 تن از مدیران منتخب از 85 شرکت موجود در شهرک های صنعتی استان مازندران است که از سه منطقه ی شرق، مرکز و غرب به روش خوشه اینمونه گیری، انتخاب و مورد آزمون قرار گرفته اند. ابزار اصلی این تحقیق پرسشنامه ی استانداردی است که روایی سازه داشته و پایایی 98 درصدی آن نشانگر قابلیت اعتماد بالای آن است. نتایج حاصل از تحلیل داده های تحقیق که با مدلسازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار لیزرل انجام گرفته است حاکی از آن است که افزایش سطح بازارگرایی مدیران با وجود متغیر میانجی پایش هوشمندی رقابتی منجر به کسب و حفظ مزیت رقابتی شرکتها می شود. در عین حال، نتایج تحقیق نشان داد که متغیرهای مربوط به عوامل سازمانی تاثیر محسوس مستقیم و معناداری بر مزیت رقابتی نداشته اند.