فراتحلیلی بر حساسیت رفتار سفر (وسیله سفر) نسبت به شکل شهر

جهان امروز با چالش های فراوانی در حوزه جا به جایی از جمله مصرف بالای سوخت، آلودگی هوا، شلوغی خیابان ها، کاهش فعالیت فیزیکی، نا امنی عابرین و غیره رو به رو بوده که بسیاری از آن ها ناشی از وابستگی به اتومبیل و در نتیجه شکل های شهری خودرو مدار می باشد. در همین راستا، مطالعات تجربی فردی فراوانی در کشورهای مختلف صورت گرفته تحلیل رفتارهای سفر بوده است که بر اساس آن سفر به منظور یک هدف و رسیدن به یک مقصد انجام می گیرد و خود یک هدف نمی باشد (مانند سفر تفریحی). اما مطالعات مذکور با اهداف و رویه های متفاوت در واکاوی روابط شکل شهر و رفتار سفر صورت گرفته و به نتایج متفاوت و غیر قابل تعمیمی دست یافته اند. تحقیق حاضر با روشی توصیفی تحلیلی ابتدا با مروری گسترده بر مطالعات تجربی به بررسی ابعاد موضوع تحقیق پرداخته سپس با استفاده از روش فراتحلیل (متاآنالیز) و محاسبه الاستیسیته وزنی میانگین (میزان حساسیت) به واکاوی، ترکیب و تعمیم نتایج مطالعات فردی صورت گرفته در زمینه شکل شهر و رفتار سفر (وسیله سفر) پرداخته است. مهم ترین یافته های تحقیق حاکی از آن است که «تراکم جمعیتی»، «فاصله تا مغازه» و «تراکم تقاطع» تاثیر (مثبت) بیشتر و تعمیم پذیرتری بر پیاده روی یا دوچرخه سواری دارد و «تراکم جمعیتی»، درصد نقاطع های چهارراه«و»فاصله تا نزدیک ترین ایستگاه«نیز تاثیر بیشتری بر استفاده از حمل و نقل همگانی دارد. همچنین می توان گفت؛»تراکم جمعیت«و دو شاخص»تراکم ناخالص مسکونی و اشتغال«و»ترکیب کاربری ها«در سطح معنی داری p<.001 بر استفاده از اتومبیل تاثیر منفی دارد.