تبیین ماهیت رویکرد تئوری های طراحی شهری در «کیفیت زندگی شهری»

کیفیت زندگی شهری یکی از رویکردهای جدید به مسائل شهری است که به موجب آن طراحان و برنامه ریزان شهری راهکارهایی جهت تحقق آن ارائه می دهند که نشان از اقدامات جدی در خلق تغییرات مثبت در محیط زندگی شهری در گونه های» کیفیت زندگی شهری «است. هدف اصلی این پژوهش تبیین یک چارچوب مفهومی برای بررسی ماهیت مختلف تئوری های طراحی شهری است تا از طریق آن بتوان به فهم عمیق تری نسبت به موضوعات اساسی در این حوزه پرداخت، به سطح و روش به کارگیری آن جامعیت بخشید و ابعاد مختلف این رویکرد از قبیل جهت گیری فلسفی و مبانی معرفتی را روشن ساخت. برای انجام این پژوهش، بخشی از گونه شناسی های مرتبط با انواع تئوری های طراحی شهری از دیدگاه های مختلف بررسی شده و براساس آن با تکیه بر روش استنباط استقرایی و تحلیلی به تبیین ماهیت این رویکرد در میان گونه های مختلف تئوری های طراحی شهری پرداخته شد. رویکرد کیفیت زندگی شهری در پی انتقادات به شیوه برنامه ریزی خردگرا وارد مطالعات شهری شده و در سطوح مختلف قابلیت کاربرد را دارد. این رویکرد با شناخت و تفسیر وضعیت موجود از جنبه های عینی و ذهنی، فرآیندهایی را جهت ارتقاء ارزش های زندگی شهری ارائه می کند. اگرچه غایت این رویکرد، برنامه ریزی و طرح ریزی برای ابعاد کالبدی و عینی شهر است، ولی شناخت کیفیت موجود شرایط زندگی و تعریف ارزش های هنجاری براساس دیدگاه و ذهنیت ساکنین می باشد.