فراوانی انواع خطاهای دارویی و عوامل موثر بر عدم گزارش دهی خطاهای دارویی از دیدگاه پرستاران بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین 1391

امروزه خطاهای دارویی نقش بسیار مهمی در کاهش سطح سلامت بیماران و افزایش هزینه های نظام سلامت دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی انواع اشتباهات دارویی و عوامل موثر بر عدم گزارش دهی اشتباهات دارویی بوده است.
مطالعه حاضر به صورت مقطعی در سال 1391 صورت گرفت. جامعه پژوهش پرستاران 4 بیمارستان آموزشی قزوین بودند که با توجه به فرمول حجم نمونه معادل 204 نفر بود. ابزار بررسی، پرسشنامه استاندارد شامل 3 بخش اطلاعات دموگرافیک، فراوانی انواع خطاهای دارویی و موانع عدم گزارش دهی خطای دارویی بود که در سایر مطالعات استفاده شده است. پایایی مطالعه، توسط آزمون TEST-RETEST برابر با 86 درصد به دست آمد.
میانگین سنی پرستاران شرکت کننده در این مطالعه 31 سال و میانگین سابقه کار آنها 89/ 7 سال بود. در بحث فراوانی اشتباهات دارویی، بیشترین خطاها مربوط به سرعت انفوزیون اشتباه و عدم توجه به حساسیت دارویی با میانگین 20/ 2 و 92/ 1 بود. کمترین خطا تکرار نمودن داروی تجویز شده با میانگین 28/ 1 بود. در قسمت عدم گزارش دهی خطای دارویی بیشترین میانگین مربوط به حیطه فرآیند گزارش دهی با مقدار 78/ 2 و کمترین میانگین مربوط به حیطه موانع مدیریتی با مقدار 22/ 2 بود.
نقش پرستاران برای پیشگیری از بروز اشتباهات دارویی بسیار مهم و حیاتی است. بنابراین، باید اشتباهات دارویی به پرستاران تفهیم و اهمیت گزارش دهی آن برای آنها تبیین گردد. همچنین می بایست برنامه های آموزشی لازم در جهت رفع خطاهای پرتکرار تدوین گردد.