روابط کشورهای عرب منطقه ی خلیج فارس و ایران از منظر منطقه گرایی

کشمکش ها و منازعات دیرینه ی ساختاری در خلیج فارس از سال 1383 به بعد، شکل آشکارتری به خود گرفته و منجر به شکل گیری علائق و منافع واگرایانه میان ایران و شورای همکاری خلیج فارس شده است. از سوی دیگر، جنگ بر علیه تروریسم به رهبری آمریکا، ابتکاراتی از قبیل طرح خارومیانه ی بزرگ را تقویت نموده و همزمان با افزایش انتقاد از سوی افکار عمومی نسبت به سیاست های خارجی رژیم های عربی، فشارهای داخلی و خارجی بر روی کشورهای عرب منطقه برای انجام اصلاحات را تشدید نموده است. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی بر روی دلایلی که ایران از سوی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس (بحرین، کویت، عمان، قطر، عربستان سعودی و امارات متحده ی عربی) به عنوان تهدیدی فزاینده دانسته می شود، اشاره خواهد شد. علاوه بر این به این مساله پرداخته خواهد شد که تا چه حد منطقه گرایی در خلیج فارس فارس کاربردی و عملی است.