مقایسه دو روش ارزشیابی معمول و 360 درجه در ارزشیابی مهارت های بالینی دانشجویان کارشناسی اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال تحصیلی 92-1391

استفاده از یک روش جامع و مورد تایید صاحب نظران در ارزشیابی بالینی اهمیت ویژه ای دارد. هدف از این مطالعه، مقایسه دو روش ارزشیابی 360 درجه و معمول در ارزیابی مهارت های بالینی دانشجویان کارشناسی اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کرمان در واحد درسی کارآموزی تکنیک اتاق عمل بود.

پژوهش مداخله ای و تک گروهی حاضر بر روی دانشجویان ترم 4 مقطع کارشناسی پیوسته اتاق عمل (که واحد کارآموزی تکنیک اتاق عمل را می گذراندند) در بخش اتاق عمل جراحی بیمارستان شهید باهنر کرمان انجام شد. ابزار مطالعه پرسش نامه بود که 24 دانشجو و 2 مربی آن را تکمیل کردند. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS و آزمون های Independentt t و Paired t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

میانگین سنی شرکت کنندگان 56/ 0 ± 20/ 21 سال بود که بیشتر آن ها را زنان تشکیل دادند. میانگین و انحراف معیار نمره کل ارزشیابی معمول و 360 درجه دانشجویان بر مبنای نمره 20 به ترتیب 86 /0 ± 66/ 17 و 88/ 0 ± 88/ 17 به دست آمد. تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات ارزشیابی معمول و 360 درجه وجود نداشت (100/ 0 = P). دانشجویان با دادن امتیازات 77/ 64 ± 12/ 6 و 49/ 08 ± 11/ 38 بر مبنای 100، به ترتیب از روش ارزشیابی معمول نارضایتی نسبی و از روش 360 درجه رضایت نسبی داشتند که اختلاف معنی داری بین رضایتمندی کل دانشجویان از این دو روش ارزشیابی مشاهده شد (001/ 0 > P). مربیان نیز با دادن امتیازات 64/ 6 ± 51/ 47 و 84/ 9 ± 98/ 85 بر مبنای 100، به ترتیب از روش ارزشیابی معمول نارضایتی نسبی و از روش 360 درجه رضایت کامل داشتند.

نتایج ارزشیابی 360 درجه دانشجویان با ارزشیابی آنان توسط مربیان مشابه بود. با توجه به رضایت نسبی دانشجویان و رضایت کامل مربیان از روش ارزشیابی 360 درجه در مقابل نارضایتی نسبی دانشجویان و مربیان از روش ارزشیابی معمول، به نظر می رسد که کاربرد روش ارزشیابی 360 درجه در ارزشیابی مهارت های بالینی دانشجویان اتاق عمل می تواند در اصلاح وضعیت نارضایتی آنان از ارزشیابی بالینی کنونی مفید واقع شود.