بررسی کاربرد زغال زیستی تهیه شده از شلتوک برنج در شوری زدایی آب آبیاری

استفاده از جاذب های کربنی برای حذف آلودگی های مختلف رو به افزایش است. زغال زیستی مواد متخلخل غنی از کربن، ارزان قیمت و دوست دار محیط زیست است که از پیرولیز زیست توده تولید می شود. در این مطالعه، پتانسیل زغال زیستی تهیه شده از شلتوک برنج در شوری زدایی آب آبیاری با شوری های 5، 15 و 25 دسی زیمنس بر متر مورد ارزیابی قرار گرفت. تاثیر دماهای پیرولیز 400 (RHB4)، 600 (RHB6) و 800 درجه سلسیوس (RHB8) بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی و قدرت شوری زدایی آنها بررسی شد. نتایج نشان داد که دمای پیرولیز تاثیر معنی داری بر خصوصیات جاذب دارد. زغال RHB6 با ظرفیت شوری زدایی 1/ 301 میلی گرم بر گرم کارآمدترین جاذب در شوری زدایی نسبت به دو جاذب دیگر بود. این جاذب بیشترین سطح ویژه (211 متر مربع بر گرم) و حجم تخلخل (114/ 0 سانتی متر مکعب بر گرم) را داشت. نتایج این مطالعه چشم اندازی جدید به مدیریت پسماندهای کشاورزی و کاهش هزینه های آبیاری می باشد.