اثر پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای دانه جو مکمل شده با آنزیم بر عملکرد، جمعیت میکروبی و ریخت شناسی پرزهای روده کوچک جوجه های گوشتی

این آزمایش با 3 تیمار در 5 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی با استفاده از 375 قطعه جوجه یک روزه مخلوط از سویه راس 308 در دو دوره زمانی 1 تا 21 روزگی و 22 تا 42 روزگی اجرا گردید. گروه های آزمایشی شامل شاهد، جو و جو مکمل شده با مخلوط آنزیم های فیتاز و مولتی گلایکاناز و صفات مورد بررسی شامل عملکرد، جمعیت میکروبی روده کوچک و اندازه گیری مشخصات ظاهری پرزهای ناحیه ژژنوم بودند. نتایج نشان داد در کل دوره بیشترین و کمترین میزان خوراک مصرفی روزانه مربوط به گروه های آزمایشی جو با آنزیم و شاهد تعلق داشت (01/0P<). بیشترین و کمترین میزان رشد روزانه نیز به گروه های آزمایشی شاهد و جو بود (01/0P<). کمترین و بیشترین مقدار ضریب تبدیل غذایی مربوط به گروه های آزمایشی شاهد و جو بود (01/0P<). در بین گروه های آزمایشی جو بیشترین جمعیت باکتری های گرم منفی، کلی فرم و کلستریدیوم و در مقابل کمترین جمعیت باکتری های اسید لاکتیک و بیفیدوباکتر را داشت (01/0P<). همچنین گروه آزمایشی جو در بین گروه ها از کمترین ابعاد پرز و بیشترین عمق کریپت برخوردار بود (01/0P<). مکمل سازی جو با آنزیم باعث افزایش جمعیت باکتری های مطلوب و بهبود ابعاد پرزهای روده شد. در کل، نتایج این آزمایش نشان داد که با مصرف پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای جو به جیره ها کاهش عملکرد، افزایش جمعیت میکروبی نامطلوب و صدمه به پرزهای روده کوچک مشاهده شد، اما مکمل سازی جیره های دارای جو با آنزیم باعث برطرف شدن مشکلات فوق شد.