بررسی کیفی منابع آب زیرزمینی دشت سیرجان از نظر آلودگی به فلزات سنگین در سال 1393

آلودگی محیط به فلزات سنگین بدلیل داشتن ثبات شیمیایی و قدرت تجمع پذیری در بدن موجودات زنده، مشکلی بهداشتی در مقیاس جهانی است.مقادیر بالای این فلزات باعث افزایش مرگ و میر، اختلالات مرفولوژیکی، کاهش رشد و اثرات ژنتیکی در انسان می شود. این تحقیق جهت بررسی غلظت فلزات سنگین منابع آب زیرزمینی دشت سیرجان و مقایسه نتایج با استاندارد های موجود صورت گرفت.
این مطالعه توصیفی مقطعی در بازه زمانی فروردین تا خرداد 1393 در مرکز تحقیقات مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. از 40 حلقه چاه عمیق در اواسط هر ماه نمونه برداری شد. پارامترهایEC، TDS، PH و دما در محل نمونه برداری اندازه گیری شدند. فلزات سنگین با استفاده از دستگاه ICPاندازه گیری شدند. روش نمونه برداری، نگهداری نمونه ها و انجام آزمایشات طبق توصیه های کتاب روش های استاندارد آزمایشات آب وفاضلاب صورت گرفت.
بر اساس نتایجمیانگین غلظت روی، کروم و کادمیوم نمونه ها به ترتیب از 8/0، 1 و 5/0 میکروگرم بر لیتر تجاوز نکرد. میانگین غلظت سرب و مس به ترتیب μg/l 842/2 و μg/l 743/26 بود. میانگین هدایت الکتریکی (EC)، μs/cm 575/6820 بدست آمد. میانگین غلظت کل جامدات محلول (TDS)، mg/l57/3891بود. میانگینPH نمونه های برداشت شده 5/7و میانگین دما oC95/21 بدست آمد.
بر اساس یافته ها منابع مورد مطالعه از نظر فلزات مورد نظر و PH جهت مصارف شرب و کشاورزی منابع مطمئنی هستند و بدلایلی از جمله ترکیبات زمین شناسی، کم بودن صنایع منطقه، کاهش و یا عدم نفوذ فاضلاب های بهداشتی و صنعتی به منابع آب، شرایط جغرافیایی و... در معرض آلودگی نیستند. اما خشکسالی های اخیر، کاهش بارندگی و برداشت های بی رویه از منابع آب زیرزمینی به بالا رفتن EC و TDS از مقادیر استاندارد ملی ایران و استاندارد های USEPA، FAO و رهنمود های WHO منجر شده است.