ضرورت پایش و کنترل بیلان آب و نمک در منطقه توسعه ریشه های نیشکر در بخشی از اراضی میانی استان خوزستان

با توجه به خاک های شور بخش میانی استان خوزستان و نیز خاک های آبشویی شده که استعداد شور شدن را دارا می باشند، برنامه آبیاری و یا درصدی از آب آبیاری که به صورت نفوذ عمقی از ناحیه ریشه ها خارج می شود، باید به گونه ای تنظیم شود که پس از بهسازی خاک، تعادل مطلوبی از نقطه نظر شوری خاک در منطقه رشد ریشه ها به وجود آید. در این پژوهش، بیلان آب و نمک در منطقه توسعه ریشه ها در خاک های اختصاص یافته به کشت نیشکر بررسی شد. مقادیر تغییرات انبارش شوری، میزان غلظت اولیه و ثانویه نمک ها در محدوده توسعه ریشه ها و میزان هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک در ماه های مختلف سال زراعی با توجه به بافت خاک، آب خالص و ناخالص مورد نیاز، تراوشات عمقی و قابلیت هدایت الکتریکی آب آبیاری با استفاده از معادلات تجربی محاسبه شد. نتایج نشان داد که هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک محاسبه شده، دارای دامنه تغییراتی بین 59/ 2 و 26/ 2 دسی زیمنس بر متر می باشد که با پذیرفتن 10% کاهش محصول، کمتر از حداکثر مجاز تعیین شده یعنی 4/ 3 دسی زیمنس بر متر است و نهایتا این که در اراضی مورد مطالعه، با توجه به بافت سنگین خاک و کیفیت آب آبیاری امکان کاهش شوری تا حد مطلوب برای کشت نیشکر امکان پذیر بوده و می توان شوری خاک را مدیریت نمود.