شناسایی و اولویت بندی معیارهای اخلاقی در ورزش حرفه ای ایران

هدف از پژوهش حاضر، تعیین وضعیت امکانات ایمنی در فضاهای ورزشی سرپوشیده آموزش و پرورش شهر تهران از دیدگاه مدیران و مربیان بود که شامل 19 مدیر و 71 مربی می شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که ضریب پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به تایید رسید (88/0α =). یافته ها نشان دادند که: 1- کمک های اولیه با میانگین 10/7 در حد ضعیف قرار داشت و از وضعیت مطلوبی برخوردار نبود. 2- تجهیزات اطفای حریق با میانگین 78/8 در حد پایین تر از متوسط و نامطلوب ارزیابی شد. 3- وضعیت امکانات ارتباطی با میانگین 57/6 در حد ضعیف و خطرناک ارزیابی شد. 4- تدابیر مدیریت بحران با میانگین 10/8 در حد پایین تر از متوسط قرار داشت و از وضعیت مطلوبی برخوردار نبود. 5- در مجموع وضعیت امکانات ایمنی در سالن های ورزشی مورد مطالعه با میانگین 64/7 ضعیف و خطرناک ارزیابی شد. 6- هر چند که در متغیر امکانات ایمنی میانگین نظرات مدیران (74/8) بالاتر از میانگین نظرات مربیان فضاهای ورزشی سرپوشیده (19/7) بود اما نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود (085/0 =P). 7- در مجموع وضعیت مدیریت ریسک در سالن-های ورزشی مورد مطالعه با میانگین 03/9 پایین تر از متوسط ارزیابی شد. با توجه به نتایج تحقیق، پیشنهاد می شود مدیران و مربیان دانش لازم درباره مدیریت خطر و امکانات ایمنی و روش ها و اصول آن را از طریق شرکت در دوره های آموزشی کسب کرده و بدین وسیله دانش خود را افزایش دهند و آن را به منظور مدیریت، شناسایی و کاهش وقایع بالقوه و فراهم کردن محیطی ایمن تر برای شرکت کنندگان، تماشاچیان، کارکنان و سایر افراد حاضر، در فضاهای ورزشی به کار گیرند.