بررسی میزان شیوع ژن های I،H،G و J انتروتوکسین و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از مواد غذایی مختلف

استافیلوکوکوس اورئوس یکی از شایع ترین علل مهم بیماری های منتقله از غذا در جهان می باشد. انتروتوکسین های تولید شده توسط این باکتری از دسته فاکتورهای ویرولانس بسیار مهم و جزء سوپر آنتی ژن های توکسین پیروژنیک (PTSAgs) می باشد که تاثیرات عمیقی بر میزبان خود دارند. هدف از این مطالعه بررسی شیوع سویه های استافیلوکوکوس اورئوس در انواع مواد غذایی، بررسی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها و شناسایی ژن های انتروتوکسین و هم چنین ژن mecA با استفاده از روش PCR می باشد.
در مجموع 510 نمونه مواد غذایی مختلف در طی سال های 1392 و 1393 از سطح شهر همدان جمع آوری و از نظر وجود استافیلوکوکوس اورئوس مورد بررسی قرار گرفتند. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی همه باکتری های جدا شده با استفاده از روش دیسک دیفیوژن تعیین و پس از استخراج ژنومی سویه های جدا شده، ژن های انتروتوکسین و ژن mecA شناسایی شد.
به طور کلی، 49 سویه (60/ 9 درصد) استافیلوکوکوس اورئوس ایزوله گردید. سویه ها به ترتیب بیش ترین مقاومت آنتی بیوتیکی را به اریترومایسین و تتراسایکلین 15 (61/ 30 درصد)، جنتامایسین 14 (57/ 28 درصد)، کلیندامایسین 13 (53/ 26 درصد)، سیپروفلوکساسین و ریفامپین 12 (48/ 24 درصد)، تریمتوپریم/سولفامتاکسازول 7 (28/ 14 درصد) و سفوکسیتین 3 (10/ 6 درصد) داشتند. همه نمونه های مقاوم به سفوکسیتین دارای ژن mecA بودند. 25 (02/ 51 درصد) از سویه ها دارای ژن انتروتوکسین بودند، بیش ترین فراوانی مربوط به ژن انتروتوکسین (G 18 (36/73 درصد می باشد، انتروتوکسین I در 6 (24/ 12 درصد) و انتروتوکسین H در 3 (12/ 6 درصد) سویه گزارش گردید. انتروتوکسین J در هیچ نمونه ای یافت نشد. 23 سویه فقط دارای یک انتروتوکسین و 2 سویه دارای دو انتروتوکسین بودند.
شیوع بالای ژن های انتروتوکسین مشاهده شده در این مطالعه، خطر بالای مسمویت با غذاهای آلوده به این باکتری را نشان می دهد. افزایش سویه های مقاوم به متی سیلین و دیگر آنتی بیوتیک ها در مواد غذایی می تواند مشکل و نگرانی جدی برای سلامت جامعه باشد.