بررسی اثر توانبخشی شناختی بر عملکردهای اجرایی (توجه و حافظه کاری) در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی

اختلال نقص توجه/ بیش فعالی با ناکارآمدی عملکردهای اجرایی از جمله حافظه کاری همراه است. کارکردهای اجرایی می توانند با استفاده از تمرینات توانبخشی شناختی مورد ترمیم قرار گیرند. مطالعه حاضر با هدف نشان دادن تاثیر توانبخشی شناختی حافظه کاری بر بهبود عملکردهای اجرایی در افراد مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی صورت گرفته است.
این پژوهش از نوع شبه آزمایشی است که در آن از طرح پیش-آزمون پس- آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. نمونه مورد بررسی در این مطالعه 30 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی بوده است که به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر گروه شامل 15 کودک بود. دو گروه (آزمایش و کنترل) از نظر سن و هوش کلامی و عملی همسان سازی شده بودند. گروه آزمایش طی ده جلسه 1 ساعته تحت توانبخشی شناختی قرار گرفتند. افراد هر دو گروه کنترل و آزمایش در جلسه اول، پنجم و آخر درمان مورد ارزیابی قرار گرفتند. عملکرد حافظه کاری با استفاده از تکلیف چند محرک پیشین (ان بک) و عملکرد توجه با استفاده از آزمون واژه-رنگ استروپ ارزیابی شده است. داده های این پژوهش با آزمون آماریt مستقل، تحلیل واریانس آمیخته و به کمک نرم افزار SPSS.20 تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج پژوهش نشان داد که نمره دقت حافظه کاری گروه درمان در مقایسه با گروه کنترل بعد از گذراندن جلسات توانبخشی بهبود پیدا کرده است و این تفاوت در سطح 005/ 0 معنادار است. از سوی دیگر در مورد توجه تفاوت معناداری بین دو گروه وجود ندارد.
نتایج حاصل از تحلیل آماری داده ها نشان می دهد که با در نظر گرفتن اثر تعاملی گروه کنترل و درمان توانبخشی شناختی موجب تقویت دقت حافظه کاری شده است و تاثیر معناداری بر روی توجه نداشته است. می توان این گونه نتیجه گرفت که این برنامه درمانی در بهبود حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی موثر واقع شده است ولی بر روی توجه تاثیر معناداری نداشته است.