تحلیل ساختاری سامانه گسلی کوهبنان در حد فاصل تیکدر- گورچوییه، شمال کرمان، ایران مرکزی

کمربند چین- رانده زاگرس توسط گسل های عرضی گوناگونی و با روند غالب شمال شمال باختر – جنوب جنوب خاور و سازوکار راستالغز قطع شده است. این گسل ها اغلب به علت حضور لایه های جدایشی در قاعده و بخش های مختلف پوشش رسوبی، هندسه پلکانی را در سطح زمین نشان می دهند. از جمله این گسل ها،گسل عرضی کره بس در ناحیه فارس و در 65 کیلومتری خاور گسل کازرون است. به علت حضور سری هرمز و افق های میانی شکل پذیر در پوشش رسوبی اثر این گسل در سطح به صورت پاره گسل هایی با روند شمال - شمال باختر است. تاکنون حداقل شش پاره گسل در بخش های شمالی و مرکزی گسل کره بس شناسایی شده است. در این نوشتار، دو پاره گسل جنوبی پهنه گسل کره بس به نام های پاره گسل های منقارک و کلاغ در بخش های جنوبی گسل کره بس و در جنوب فیروزآباد فارس معرفی و هندسه و سازوکار آنها تحلیل شده است. سازوکار این پاره گسل ها (منقارک و کلاغ) به کمک ساختارهایی چون گسل های ریدل همسو و ناهمسو و چین های جوان در راستای آنها و همچنین پایانه های آنها، راستالغز راست بر تحلیل شده است. این پاره های گسلی در پایانه جنوبی خود به تدریج از سازوکار راستالغز به سازوکار معکوس و تقریبا به موازات راندگی های کلاغ و سورمه ختم می شوند. این پایانه های گسلی در فرادیواره گسل های رانده کلاغ و سورمه بوده و در راستای آنها سازندهای کهن تر از سازندهای توسعه یافته در فرادیواره گسل های راندگی اصلی (سازند سورمه) برونزد دارد. از این رو پاره گسل های منقارک و کلاغ معرفی شده در این مطالعه سازوکار راستالغز داشته و با توجه به این سازوکار، هندسه و موقعیت ساختاری آنها در ادامه پاره های شمالی و مرکزی گسل کره بس، به عنوان پاره گسل های جنوبی این گسل معرفی می شوند. میزان جابه جایی این پاره گسل ها با توجه به راندگی سازند آسماری بر روی سازند بختیاری در راستای گلواره مثبت توسعه یافته در راستای پاره گسل منقارک حداقل به اندازه ستبرای سازند میشان تحلیل می شود.