تاثیر برنامه حمایتی ارتقاء سلامت بر کیفیت زندگی مادران نوزادان نارس

مطالعات نشان می دهدکه مادران نوزادان نارس کیفیت زندگی پایین تری در ابعاد فیزیکی و روانی نسبت به مادران عادی دارند. بنابراین اجرای برنامه حمایتی ارتقای سلامت برای آنان ضرورت دارد.
تعیین تاثیر برنامه حمایتی ارتقای سلامت بر کیفیت زندگی مادران نوزادان نارس.
در این مطالعه نیمه تجربی، مادران نوزادان نارس در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان میلاد در سال 1393 به صورت غیرتصادفی در دو گروه مداخله (45 نفر) و شاهد (45 نفر) تخصیص یافتند. ابزار گرداوری داده ها شامل خصوصیات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی (Short Form Health Survey) SF36 بود. برنامه حمایتی برای گروه مداخله در سه مرحله بررسی و شناخت، حمایت و ارزشیابی اجرا شد. داده ها در سه مرحله قبل از مداخله، یک ماه و سه ماه بعد از مداخله در دو گروه جمع آوری شد. تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 14 و آزمون های آماری مجذورکای، تی مستقل و آنالیز واریانس تکراری انجام شد.
دو گروه از نظر خصوصیات دموگرافیک همگن بودند (p>0.05). میانگین و انحراف معیار کیفیت زندگی کلی قبل از مداخله در گروه شاهد 5/ 9±3/ 46 و در گروه مداخله 5/ 9±9/ 48 بود (p=0.1)؛ یک ماه پس از مداخله در گروه شاهد 3/ 6 ± 5/ 47 و در گروه مداخله 05/ 7±9/ 57 بود (p<0.001) و سه ماه پس از مداخله در گروه شاهد 9/ 6 ± 7/ 49 بود (p<0.001). نمره کیفیت زندگی به جز بعد محدودیت جسمی (4/ 0=p) یک ماه و سه ماه بعد از مداخله در همه ابعاد در دو گروه اختلاف معنی داری داشت (p<0.05).
برنامه حمایتی ارتقای سلامت بر کیفیت زندگی مادران نوزادان نارس موثر می باشد. بنابراین، پیشنهاد می شود به عنوان یک روش موثر در ارتقای کیفیت زندگی مادران نوزادان نارس به کار گرفته شود.