رابطه تمایزیافتگی خود در مادران و همبستگی خانوادگی با اختلالات رفتاری کودکان

خانواده به عنوان یک سیستم تعریف می شود که تمام اعضای آن بر رفتار یکدیگر تاثیر می گذارند. پژوهش حاضر باهدف تعیین رابطه تمایزیافتگی خود در مادران و همبستگی خانوادگی با اختلالات رفتاری کودکان 3 تا 9 ساله انجام گرفت.
جامعه آماری پژوهش را کودکان 3 تا 6 سال در مهدکودک های شهر کرمانشاه تشکیل دادند؛ که از میان آن ها نمونه ای به اندازه 300 نفر با استفاده از نمونه گیری خوشه ایانتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه تمایز خود، همبستگی خانواده و مشکلات رفتاری کودکان بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و برای تحلیل داده ها از شاخص های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شد.
نتایج نشان داد که بین همبستگی خانوادگی با اختلال های بیش فعالی و ناسازگاری اجتماعی رابطه منفی وجود دارد؛ و بین تمایزیافتگی خود مادران با اضطراب- افسردگی و اختلال کمبود توجه رابطه منفی و معناداری وجود دارد.
در درمان اختلال های رفتاری کودک نباید از نقش خانواده و مادر غافل شد.