تاثیر آموزش بازی های ریتمیک بر ارتقا و بهبود مهارت های ارتباطی و اجتماعی کودکان اوتیستیک شهرستان ارومیه

اوتیسمیک اختلال فراگیر رشد است که با اختلال در ارتباط، مهارت های اجتماعی ضعیف، تمایل به تنهایی، تاکید بر یکنواختی محیط و رفتارهای کلیشه ای مشخص می شود. هنوز علت اصلی اختلال و درمان قطعی برای آن مشخص نشده است اما امروزه از روش های جدیدی برای درمان و بهبود عملکرد آن ها استفاده می شود که یکی از آن ها بازی های ریتمیک است. لذا پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر آموزش بازی های ریتمیک بر ارتقا و بهبود مهارت های ارتباطی و اجتماعی کودکان اوتیستیک شهرستان ارومیه انجام گردید.
در این تحقیق روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با اجرای پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. به همین منظور تعداد 30 نفر دانش آموز پسر که مشغول به تحصیل بودند با استفاده از روش در دسترس شناسایی و انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل که هر گروه شامل 15 نفر بود، قرار گرفتند. بعد از اجرای برنامه، داده های به دست آمده از اجرای پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
یافته ها نشان داد که برای فرضیه اصلی اول، حداقل ازلحاظ یکی از متغیرهای وابسته (مولفه های مهارت اجتماعی) تفاوت معنی داری وجود دارد (0001/0≥P و 96/37=F(5،19)) و برای فرضیه اصلی دوم، حداقل ازلحاظ یکی از متغیرهای وابسته (مولفه های مهارت ارتباطی) تفاوت معنی داری وجود دارد (0001/0≥P و 67/62=F(5،19)).
همچنین نتایج نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی و ارتباطی از طریق بازی های ریتمیک موجب کاهش رفتارهای اوتیستیک و بهبود و رشد مهارت های اجتماعی و ارتباطی در آزمودنی ها می شود.