ارتباط بین قدرت و تون عضلانی با عملکرد اندام فوقانی در کودکان همی پلژی

هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین قدرت و تون عضلانی با عملکرد اندام فوقانی در کودکان همی پلژی است.
در این مطالعهٔ مقطعی (توصیفی- تحلیلی)، 37 نفر از کودکان همی پلژی در محدودهٔ سنی 10-5 سال از مراکز درمانی وابسته به دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. مهارت های کیفیت کارکرد دستی شرکت کنندگان در پژوهش با استفاده از آزمون کفایت حرکتی بروینینکس- ازرتسکی، سطح اسپاستی سیته با استفاده از مقیاس اشورس و قدرت به وسیلهٔ ویگوریمتر سنجیده شد. داده ها نیز با استفاده از 16SPSS تجزیه و تحلیل شد.
ارتباط معناداری بین قدرت با چیره دستی (0٫000=p)، هماهنگی دوطرفه (0٫024=p)، هماهنگی اندام فوقانی (0٫000=p) و هماهنگی بینایی-حرکتی (0٫045=p) و همچنین بین تون عضلانی مچ با چیره دستی (0٫01=p)، هماهنگی دوطرفه (0٫035=p)، هماهنگی اندام فوقانی (0٫013=p) و هماهنگی بینایی-حرکتی (0٫032=p)، بین تون عضلانی آرنج با چیره دستی (0٫004=p)، هماهنگی بینایی-حرکتی (0٫017=p) دیده شد. ولی ارتباط معناداری بین تون عضلانی شانه با عملکرد حرکتی اندام فوقانی دیده نشد.
ارتباط مستقیمی بین قدرت عضلانی و عملکرد حرکتی اندام فوقانی کودکان فلج مغزی نیمهٔ بدن وجود دارد و نیز ارتباط معکوس بین اسپاستی سیته مچ با عملکرد حرکتی اندام فوقانی این کودکان دیده شد.