تاثیر کاربرد کودهای دامی و زیستی بر عملکرد و شاخص های مورفولوژیکی چای ترش (Hibiscus sabdariffa L.)

به منظور بررسی اثرات کود دامی و کودهای زیستی بر عملکرد و شاخص های مورفولوژیکی گیاه دارویی چای ترش (Hibiscus Sabdariffai L.) آزمایشی در مزرعه آموزشی- پژوهشی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال زراعی 92- 1391 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح کود دامی شامل: صفر، 10و 20 تن در هکتار و هشت سطح مصرف کود زیستی شامل: شاهد (بدون مصرف کود زیستی)، نیتروکسین، بیوسولفور، فسفات بارور2، نیتروکسین+ بیوسولفور، نیتروکسین+ فسفات بارور2، بیوسولفور+ فسفات بارور2 و نیتروکسین+ بیوسولفور+ فسفات بارور 2 بودند. سطوح مختلف کود دامی به عنوان عامل اصلی و تیمارهای کود زیستی به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. اضافه کردن کود دامی به خاک و عملیات تلقیح بذور چای ترش با کودهای زیستی قبل از کاشت انجام شد. صفات مورد مطالعه شامل ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه های فرعی، تعداد میوه در بوته، عملکرد بیولوژیک و عملکرد اقتصادی بود که بر اساس نتایج، مصرف سطوح مختلف کود دامی و تیمارهای کود زیستی و برهمکنش آن ها بر صفات مورد بررسی معنی دار شد. بیشترین مقدار عملکرد اقتصادی چای ترش برابر با 1290 کیلوگرم درهکتار با مصرف توام 10 تن در هکتار کود دامی و کود زیستی نیتروکسین به دست آمد. نتایج نشان داد که مصرف تلفیقی کودهای دامی و زیستی، نسبت به مصرف جداگانه آن ها می تواند در افزایش عملکرد اقتصادی و ویژگی های رشدی چای-ترش نقش موثری را ایفا کند.