نقش سرمایه ی اجتماعی بر میزان امنیت عمومی مطالعه ی موردی: شهر نهبندان خراسان جنوبی

در آغاز هزاره ی سوم میلادی تامین و توسعه ی امنیت پایدار و کسب قدرت برتر مبتنی بر قدرت نرم می باشد. به همین دلیل اقتصاد برتر، فناوری و دانایی، منابع انسانی برتر، سرمایه ی اجتماعی، پیوستگی مردم و حاکمیت مهم ترین منابع قدرت و امنیت تلقی می شوند. احساس امنیت در امان بودن یا در امان حس کردن جان، مال، هویت و ارزشهای خود از تهدید، صدمه، آسیب و نبود دغدغه تامین نیازهای مفعول حال و آینده می باشد. سرمایه ی اجتماعی به عنوان ظرفیت و قابلیت مشارکت مردم در توسعه نظم و امنیت عمومی در سال های اخیر توجه نظریه پردازان مختلف را به خود جلب کرده است. این مقوله افراد و گروه ها را در دست یابی به منافع عمومی نظیر امنیت و احساس آن و عملکرد موثر نهادهای حکومتی یاری می رساند. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش سرمایه ی اجتماعی بر میزان امنیت عمومی شهروندان با روش همبستگی انجام شده است. جامعه ی آماری پژوهش حاضر عبارتست از کلیه ی شهروندان شهر نهبندان خراسان جنوبی که سن آن ها بیش از 18 سال (در سال 1389 برابر با 56089 نفر) می باشد. با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایاست. 251 نفر بر اساس فرمول کوکران انتخاب شدند. از ضریب همبستگی چندگانه، ضریب همبستگی کانونی، تحلیل مسیر و اندازه گیری مکرر برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. بر اساس نتایج تحلیل همبستگی کانونی از بین مولفه های سرمایه ی اجتماعی ساختاری، مولفه ی ارتباطات اجتماعی با وزن 301% نسبت به مولفه ی شبکه های اجتماعی با وزن 212% از اهمیت بیشتری برخوردار بوده است.