جابه جایی قدرت های بزرگ تا سال 2025 و پیامد سیاسی-امنیتی آن برای ایران

جهان همواره شاهد ظهور و سقوط قدرت ها بوده است. اهمیت مطالعه جا به جایی قدرت ها به این دلیل است که صلح و جنگ و امنیت سیستم بین الملل با آن مرتبط است. چارلز دوران و دیلان کیسان در نظریه خود با عنوان «چرخه قدرت و نقش»، بیان می کنند که با افزایش قدرت یک کشور، نقش آن نیز باید افزایش یابد، در غیر این صورت ممکن است تحولات ناخوشایند بین المللی رخ دهد. از سوی دیگر تعادل میان قدرت و نقش موجب آرامش و صلح بین المللی می گردد.
سوال اصلی پژوهش حاضر این است که جابه جایی قدرتهای بزرگ تا سال 2025 چگونه خواهد بود و چه پیامدهای سیاسی برای ایران خواهد داشت؟ در پاسخ به این سوال و با کمک نظریه چرخه قدرت و نقش، باید گفت که، به نظر می رسد از بین چهار کشور مورد بررسی در این پژوهش، چین با جهش اقتصادی خود خواهد توانست به جایگاه آمریکا از جهت اقتصادی تا سال 2025 نزدیک شده و قدرت اقتصادی این کشور را به چالش بکشد؛ ولی کماکان غرب به رهبری آمریکا موقعیت برتر را در نظام بین الملل خواهند داشت. این پژوهش ابتدا به پیش بینی قدرت کشورها در قالب شش شاخص تا سال 2025 می پردازد. سپس به کمک نظریه دیلان کیسان، چهار کشور مورد بررسی با هم مقایسه شده و نتایج حاصل از آن تحلیل می گردد. در انتها آینده روابط ایران با قدرت های مذکور بررسی خواهد شد. روش پژوهش تحلیلی-کمی بوده و ابزار تحقیق بر مبنای منابع کتابخانه ای-اینترنتی و به کمک نرم افزارهای تحلیل آماری(Minitab، SPSS) می باشد.