بررسی اثر بخشی آموزش مدیریت استرس و حل مساله بر کیفیت زندگی و امید به زندگی زنان نابارور

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مدیریت استرس و آموزش حل مساله بر کیفیت زندگی و امید به زندگی زنان نابارور اجرا گردید.
پژوهش از نوع آزمایشی و طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی آماری 400 نفر از زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری در شهر رشت بوده که به طور تصادفی 250 نفر از آنان انتخاب شده و کیفیت زندگی و با امید به زندگی آنان مورد سنجش قرار گرفت. سپس 45 نفر از آنها که کیفیت زندگی و امید به زندگی پایین تری داشتند به طور تصادفی ساده در سه گروه 15 نفری، شامل دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. گروه های آزمایش هر کدام به مدت 10جلسه ی 90 دقیقه ای به ترتیب تحت آموزش مدیریت استرس و حل مساله قرار گرفتند. پس از اتمام برنامه آموزشی آزمودنی ها بار دیگر مورد ارزیابی قرار گرفتند.
بین نمرات امید به زندگی و کیفیت زندگی گروه های آزمایش با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود داشت (P<0/05) در حالی که در بین نمرات دو گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود نداشت (P<0/05) نتایج پژوهش حاکی از اثر بخشی آموزش مدیریت استرس و حل مساله بر امید به زندگی و کیفیت زندگی زنان نابارور می باشد. باتوجه به کاهش کیفیت زندگی و امید به زندگی در زنان نابارور و موثر بودن مداخله روانی و آموزش در بهبود این متغیرها، پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی به موازات درمان ناباروری برای این افراد در نظر گرفته شود.