قاچاق بین المللی تسلیحات متعارف با توجه به قطعنامه اخیر «جهانی در برابر خشونت و افراطی گری» جمهوری اسلامی ایران

قاچاق تسلیحات متعارف،یکی از جرایم سازمان یافته فراملی می باشد که در دهه های اخیر و با رشد مخاصمات داخلی و افزایش دولت های ناتوان رو به فزونی گذاشته است.تاکنون،چندین اقدام مهم از سوی جامعه بین المللی همچون برگزاری کنفرانس بین المللی مربوط به تجارت غیرقانونی تسلیحات کوچک و سبک در تمام جنبه های آن در سال 2001 و پروتکل الحاقی به کنوانسیون ملل متحد راجع به جنایات سازمان یافته فراملی موسوم به پروتکل علیه تولید و قاچاق غیرقانونی سلاح های گرم،قطعات و اجزاء آنها و مهمات، انجام شده است هر چند تلاش هایی در سطح منطقه ای از جمله اتحادیه آفریقا،اتحادیه اروپا و سازمان کشورهای آمریکایی انجام شده است.بی میلی یا ناتوانی دولت ها در مقابله با فعالیت های گروه های مسلح سازمان یافته فراملی چون عملکرد بین المللی تروریسم در سالیان گذشته،علت اصلی برای رشد قاچاق تسلیحات متعارف محسوب می شود.قاچاق تسلیحات متعارف به سبب آسانی دسترسی گروه های تبهکار و تروریست برخلاف تسلیحات غیرمتعارف،ارتباط مستقیمی با افزایش و استمرار خشونت در جهان و گسترده شدن فضای مخاصماتی داشته است به گونه ای که نمونه های آن را در سوریه،عراق و افغانستان شاهد هستیم.در این مقاله درصدد هستیم تا با بررسی جرم سازمان یافته قاچاق تسلیحات متعارف،نقش آن را بر ایجاد،افزایش و استمرار خشونت جهانی مورد بررسی قرار داده و سپس راه کارهای خود را با توجه به قطعنامه پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران به مجمع عمومی ملل متحد با عنوان قطعنامه جهانی در برابر خشونت و افراطی گری خشونت آمیز که به تصویب آن نهاد رسید برای مقابله با قاچاق تسلیحات متعارف که قطعا بر مقابله با خشونت تاثیر خواهد گذاشت،ارائه خواهیم داد.