استرس شغلی در پرستاران بخش اورژانس بیمارستان گلستان و امام خمینی در اهواز

پرستاری یکی از حرفه های پر استرس است و پرستاران با استرس های زیادی مواجه می باشند. استرس شغلی منجر به کاهش خلاقیت، ناخشنودی شغلی، احساس بی کفایتی، افسردگی و کاهش کیفیت مراقبت های پرستاری می شود هدف از این مطالعه ارزیابی استرس شغلی در میان پرستاران بخش اورژانس بیمارستانهای گلستان و امام خمینی اهواز بود. این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 55 پرستار با استفاده از پرسش-نامه(expanded nursing stress scale)ENSS انجام گرفت. داده ها با روش های آمار توصیفی و آزمون مجذور کای و با نرم افزار SPSS ورژن 13 آنالیز شدند. سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد. 46 نفر از شرکت کنندگان در این مطالعه زن و 9 نفر مرد بودند. میانگین و انحراف معیار سن شرکت کنندگان 0/91562 ±886/31 سال بود. هیچ ارتباط معنی داری بین استرس شغلی و جنس و همچنین استرس شغلی و وضعیت تاهل یافت نشد، اما بین استرس شغلی و سن رابطه ی معنی داری وجود داشت. مهمترین عوامل ایجاد استرس شغلی در پرستاران به ترتیب بیماران و خانواده های آنها، حجم کار و عدم اطمینان در مورد درمان ها (به ترتیب 2/30، 2/25 و 2/21) می باشند. با توجه به یافته های پژوهش توجه به عوامل استرس زای بیماران و خانواده های آنها، حجم کارو عدم اطمینان در مورد درمان ها به عنوان مهمترین فاکتورهای استرس زا در پرستاران ضروری می باشد. سن به عنوان فاکتور مهمی در سطح استرس شغلی پرستاران اورژانس مطرح است.