کرشمه ی حسن و کرشمه ی معشوقی در سوانح العشاق غزالی و غزلیات سعدی

یکی از موضوعات اساسی در عرفان جمالی، جایگاه برجسته ی معشوق و همچنین توصیف حالات گوناگون اوست.احمد غزالی و سعدی، که هر دو از برجستگان عرفان جمالی اند، در توصیف حالات معشوق مشترکاتی دارند؛ اما با وجود درک مشترک از حالات معشوقی، شیوه ی بیان در دو اثر متفاوت است. نگارندگان در این جستار، درک مشترک حالات معشوقی رادرسوانح غزالی و غزلیات سعدی، درباب کرشمه ی معشوقی و کرشمه ی حسن،که از نکات ظریف در شناخت زیبایی است، بررسی کرده اند. همچنین تفاوت نگاه آنان را دراین باره، تبیین نموده اند.ذکر این نکته در اینجا لازم می نماید که با وجود درک مشترک در باب حالات معشوقی، بیان در دو اثر متفاوت است. غزالی با وضع دو اصطلاح «کرشمه ی حسن» و «کرشمه ی معشوقی»، بیانی انتزاعی از حالات معشوقی دارد؛ در مقابل، سعدی با درک و توسعه دادن این مفاهیم، بیانی محسوس دارد که برآمده از «معامله» ی اوست.