بررسی شاخص های توسعه در مناطق مرزی در راستای تحقق امنیت پایدار (مطالعه موردی شهرستان های مرزی استان آذربایجان غربی)

ازآنجاییکه توسعه در زمانها و مکان های مختلف در بین مناطق به صورت یکسان صورت نگرفته است در هر مقیاسی نابرابری های منطقه ای در کشورها زیادبوده و در زمینه شاخصهای مختلف مناطق ویژهای موقعیت ممتازتری نسبتبه سایر مناطق دارند. بنابراین، مطالعه نابرابری های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در میان گروه ها، قشرها، اقوام و نیز مناطق جغرافیایی با تقسیمات در یک کشور یکی از کارهای ضروری و پایه ای برای برنامهریزی و اصلاحات بهمنظور تامین رشد اقتصادی و تحقق امنیت پایدار به ویژه در مناطق حساس است. هدف پژوهش حاضر بررسی تفاوت ها و نابرابری ها بین شهرستانهای مرزی استان آذربایجانغربی از نظر وضعیت و سطح برخورداری از 63شاخص که شامل شاخصهای اقتصادی، اجتماعی، آموزشی و کالبدی و رتبه بندی این شهرستانها از نظر میزان برخورداری از شاخص-های یادشدهمیباشد. نوع پژوهش کاربردی و روش آن نیز تحلیلی- مقایسه ای است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از روش های الکتر و تاپسیس، که از روش های تصمیمگیری چندمعیاره میباشند، استفادهشدهاست. باتوجهبه نتایج به دست آمده از بررسی ها مشخص شد که شاخص های توسعه در میان شهرستان های این استان به صورت متعادل توزیع نشده است و شهرستانهای پیران شهر، سردشت و ارومیه به ترتیب در جایگاه اول تا سوم از لحاظ برخوداری از این شاخصها دارای وضعیت فرابرخودار میباشند. درمقابل، شهرستان های ماکو، اشنویه و چالدران دارای وضعیت نابرخوردار از لحاظ برخورداری از شاخص های موردمطالعه می باشند. همچنین، باتوجه به نتایج روش تاپسیس از لحاظ برخورداری از شاخصهای آموزشی شهرستان سردشت، شاخصهای اجتماعی اشنویه و نیز شاخصهای اقتصادی و کالبدی شهرستان ارومیه در جایگاه نخست قرارگرفته اند. رتبهبندی شهرستانها در این پژوهش می تواند در بهینه سازی وضع موجود و ساماندهی سطوح توسعه و امنیت پایدار در این استان موثرباشد.