مقایسه سه روش استخراج RNA از پوست میوه انار

استخراج RNA ی با کمیت و کیفیت مطلوب از نیاز های بنیادی زیست شناسی مولکولی است. جداسازی RNA از بافت های گیاهان چوبی به علت حضور مقادیر زیادی از کربوهیدارات ها، تانن ها و ترکیبات پلی فنولی با مشکلاتی روبروست. بنابراین دستیابی به یک روش استخراج مناسب که بتواند RNA ی کیفی مطلوبی را تولید کند، از اهمیت بالایی برخوردار است.
در این تحقیق سه روش استخراج RNA شامل: 1- زارعی و همکاران، 2-IHBT و 3- روش تغییر یافته CTAB-LiCl مورد بررسی و از پوست میوه های رسیده به عنوان مواد گیاهی برای استخراج RNA استفاده گردید.
در نهایت با توجه به کمیت و کیفیت RNA استخراجی و نتایج حاصل، روش زارعی و همکاران به منظور استخراج RNA با خلوص بالا از پوست انار انتخاب شد. بیشترین مقدار RNAبا کیفیت مطلوب از 100 میلی گرم بافت پوست میوه به مقدار 642 نانوگرم با روش زارعی و همکاران بدست آمد.
از میان روش های مورد آزمایش، روش زارعی و همکاران مناسب ترین روش برای گیاهان با ترکیبات فنولی بالا به ویژه انار می باشد. از این رو نیازی به استفاده از کیت های استخراج و مواد شیمیایی خطرناک احساس نمی شود.