بررسی رشد و تکثیر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از پالپ دندان بر روی غشای نانو متخلخل PLLA

داربست بافتی دارای وظایف و اعمال مشابه ماتریکس خارج سلولی بوده و جزء مهمی در تکنیک های مهندسی بافت محسوب می گردد. PLLA یکی از داربست هایی است که در این زمینه استفاده می شود. PLLA در این مطالعه به صورت غشای نانو متخلخل می باشد. هدف از این مطالعه بررسی زیست سازگاری و تاثیر غشای نانو متخلخل PLLA بر روی تکثیر سلول های بنیادی مزانشیمی می باشد.
غشای نانو متخلخل PLLA به وسیله فرایند جدایی فازی تهیه شد و برای شناسایی نوع پلیمرهای بکار رفته در ساختمان آن از آزمون FTIR استفاده شد. سپس سلول های مزانشیمی پالپ دندان بر روی نانو غشاء و همزمان در محیط عاری از نانو غشاء کشت داده شد. اندازه گیری حیات و تکثیر سلول ها پس از چسبیدن سلول ها به کف پلیت در یک دوره دو هفته ای با استفاده از آزمون MTT در روزهای پنجم، هفتم و نهم و همچنین اولترا استراکچر و میزان چسبندگی سلول های مزانشیمی بر روی این غشاء با استفاده از میکرسکوپ الکترونی(SEM) مورد ارزیابی قرار گرفت.
توانایی زیست سازگاری غشای نانو مناسب بوده و سلول ها به خوبی به سطح غشاء چسبیده اند. قابلیت حیات سلول های مزانشیمی در گروه نانو مثبت به طور معنی داری (p<0/001) از گروه نانو منفی بیشتر بود. بیشترین تاثیرگذاری نانو غشاء بر میزان حیات سلولی در روز نهم و کمترین تاثیرگذاری در روز پنجم مشاهده شد.
نانو غشای PLLA به علت زیست تخریب پذیر بودن و عدم سمیت زایی، میزان چسبندگی و نیز تکثیر سلول های بنیادی مزانشیمی را افزایش می دهد و با گذشت زمان این فرایند تشدید می شود.