تغییر بنیادین: آمادگی فردی برای تغییر در سازمان های آموزشی

یکی از برجسته ترین مشخصه هایی که سازمان های معاصر را توصیف می کند تغییر است. سازمان-های آموزشی از قبیل دانشگاه انتظامی، مشابه با سایر سازمان ها جهت تحقق رسالت خویش، ناگزیر به بازنگری در رویکردهای تکاملی تغییر خود به سمت تغییر بنیادین هستند. باوجوداین، عدم آمادگی افراد برای پذیرش تغییر، به دلیل ماهیت تغییرات بنیادین مبنی بر ایجاد تغییرات عمیق در استراتژی، رسالت، رهبری و فرهنگ سازمان، احتمال موفقیت تلاش های تغییر را با تهدید و در بیشتر موارد با شکست مواجه می سازد. بر این اساس، این مطالعه با تکیه بر مرور مطالعات گذشته و باهدف بررسی نقش دو عنصر کلیدی «فرآیند تغییر» و «بافت تغییر» بر «آمادگی افراد برای تغییر» صورت گرفته است. بررسی ادبیات موضوع نشان داد؛ افراد زمانی که الف: در فرآیند تغییر، استراتژی های هنجاری – بازآموزی را تجربه نمایند و ب: بافت سازمانی خود را دارای ویژگی های مرتبط بافرهنگ یادگیری درک نمایند، احتمال بیشتری وجود دارد که سطوح بالاتری از آمادگی برای تغییر سازمانی داشته باشند.