بررسی ارتباط بین نوبت کاری و فرسودگی شغلی در کارمندان پرستار بیمارستان الزهرا با کاربرد پرسش نامه فرسودگی مسلش

فرسودگی شغلی بر سلامت جسمی و روحی اثرگذار بوده و به عنوان پیامد نهایی استرس شغلی در بسیاری از مشاغل از جمله پرستاری مشاهده می شود.هدف از این مطالعه بررسی ارتباط نوبت کاری و فرسودگی شغلی در بخش های مختلف بیمارستان الزهرا اصفهان بود. استفاده از نتایج این مطالعه در برنامه ریزی های بهداشتی- درمانی می تواند موجب کاهش فرسودگی شغلی و در نتیجه افزایش کیفیت خدمات و مراقبت های بهداشتی، افزایش رضایت بیمار، کاهش غیبت از کار، افزایش اثربخشی هزینه ها و بهره وری گردد.
این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی– تحلیلی بوده و جمعیت مورد مطالعه پرستاران روزکار و شیفتی بیمارستان الزهرا اصفهان بودند که نمونه گیری به روش طبقه ای صورت گرفت. داده های مورد نیاز توسط دو پرسش نامه عمومی شامل سوالاتی در خصوص متغیرهای زمینه ای گروه هدف و پرسش نامه تخصصی فرسودگی شغلی مسلش (Maslach Burnout Inventory) جمع آوری شد، بدین منظور در شیفت های مختلف کاری به بیمارستان مراجعه و ضمن توضیح در خصوص اهداف مطالعه و آموزش دستورالعمل و نحوه تکمیل، پرسش نامه در اختیار پرستارانی که همکاری خود را اعلام کرده بودند قرار گرفت.
در مقایسه میزان فرسودگی شغلی پرستاران در شیفت های مختلف، بیشترین فرسودگی شغلی در بعد خستگی هیجانی و مسخ شخصیت در شیفت عصر و کفایت شخصی در شیفت شب بود. بیشترین امتیاز فرسودگی شغلی در بعد خستگی هیجانی در بخش عروق، مسخ شخصیت در بخش دیالیز و کمترین امتیاز در بعد کفایت شخصی در بخش ICU دیده شد. این پژوهش نشان داد که ارتباط شیفت با متغیر های وابسته در بخش های مختلف متفاوت است (001/ 0 >P).
وجود سطوح بالای خستگی هیجانی و مسخ شخصیت سطح پایین بعد کاهش احساس کفایت شخصی در پرستاران مورد مطالعه می تواند هشداری برای مدیران مربوطه تلقی شود، چرا که در صورت عدم مدیریت مناسب برای مهار آن، می تواند منجر به آسیب های فراوانی بر نظام سلامت شود.